கள்ளர் மறவர் எனும் திருடும் குலத்தவர்கள் ஆண்டபரம்பரையினர் ஆனவிதம்.

கள்ளர் மறவர் எனும் திருடும் குலத்தவர்கள்  ஆண்டபரம்பரையினர் ஆனவிதம்.
---------------------------------------------------------------

தங்களை ஆண்ட பரம்பரையினர் என்று மார்தட்டி கொள்ளும் திருடி திங்கும் களவாணிப்பயல்கள் எப்படி ஆண்டபரம்பரையினர் ஆனார்கள் தெரியுமா?
-------------------------------------------------------------------
மறவர்களில் இருவகையினர் உண்டு பாலைநில மறவர் மற்றும் போர் மறவர். பாலைநில மறவர்களின் தொழில் களவு இவர்களே தொடர்ந்து களவில் ஈடுபட்டு கள்ளர்கள் ஆனார்கள் என்பதை நாம் முந்தைய பதிவுகளில் பல ஆதாரங்களுடம் விளக்கமாக பார்த்தோம்.

கள்ளர் மறவர்கள் என்பார் பாலை நிலத்து ஆறலை கள்வர்கள் 

கள்ளர் மறவர் என்போர் பாலை நிலத்தில் கொள்ளையிட்டு வாழ்ந்த "ஆறலை கள்வர் "என்போர்கள் .

தமிழ் நிலத்தில் பாலை என்ற தனி நிலம் கிடையாது . வறண்ட பூமியாக விவசாயம் செய்யாமால் இருக்கும் ஊருக்கு ஒதுக்குபுறத்தில் தனி தனி இனக்குழுக்களாக வாழ்ந்து வழிப்போக்கர்களை மிரட்டி கொள்ளையடிப்பதும் , ஆடு மாடுகளை கொள்ளையடிப்பதும் இவர்கள் தொழில் .

பாலைநில வழிப்போவரை கொன்று பொருள் பறிப்பது மறவர்களது வழக்கமாக இருந்து வந்துள்ளது .

அவ்வாறு கொல்லப்பட்டோரின் உடல்களை தழையிட்டு மூடி , அதன் மீது கற்களை குவித்து மேடு செய்து வைப்பர் . இதனை "பதுக்கை" என்று சங்க இலக்கிய பாடல்கள் கூறுகின்றன .

பாலைநில மறவர்கள் அண்டை நிலத்தில் உள்ள ஆநிரைகளை (ஆடு மாடுகள் ) கவரும் நிலை பெரும்பான்மையாக இருந்தது .

பண்டை நாளில் வாணிபம் முக்கிய தொழிலாக நடந்தேறியது .வணிகர்கள் கூட்டம் கூட்டமாக கூடி தங்கள் பொருட்களை பல ஊர்களுக்கு விற்பனைக்கு எடுத்து செல்வார்கள் .இக்குழுக்களுக்கு வாணிகச் சாத்துக்கள் என்று பெயர் .

கள்ளர் மறவர் என்போர் பாலை நிலத்தில் கொள்ளையிட்டு வாழ்ந்த "ஆறலை கள்வர் " என்போர்கள் .

வாணிபம் செய்ய செல்லும் வணிகர்கள் இந்த ஆறலை கள்வர்களுக்கு அஞ்சி , அவர்கள் சாத்துக்களாகக் கூடிச் செல்வது வழக்கம் என்பதனை குறுந்தொகை காட்டுகிறது . (கா.எண்: 390)

வாணிப சாத்துக்களை குறித்து சங்க பாடல்கள் கூறுகின்றன (அகம்.89, 119, 167)

பாலைநில மறவர்கள் , அவ்வழியாக செல்லும் வணிக குழுவினரை வழி மறித்து , அவர்களிடமிருந்து செல்வங்களையும் , பிற பொருள்களையும் கொள்ளை அடிப்பார்கள் .

வணிகர்களிடமிருந்து ஆநிரைகளை கவர்ந்து செல்லும் நிகழ்வும் நடந்தேறியுள்ளது .

பாலை நிலத்து வழியில் செல்லும் வணிகர்களை கொன்று கொள்ளையடிக்கும் மறவர்களை எதிர்த்து போராடி சில வீரர்கள் இறந்ததும் உண்டு .. அவர்களுக்கு வணிகர்கள் வீரகற்கள் எழுப்பியுள்ளனர் .

வழிப்போவரை கொள்ளையிடும் மரபு தொடர்ந்து நடைப்பெற்றதர்க்கு பிற்கால சான்றும் உண்டு .

சைவ நாயன்மார்களுள் ஒருவராகிய சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் அவர்கள் வழிப்பறி கள்ளர்களால் கொள்ளையடிக்க பட்டார் என்று சைவ காப்பியமான பெரியபுராணம் கூறுகிறது .

தொல்காப்பிய சொல்லதிகாரத்திர்க்கு உரை எழுதும் சேனாவரையர் , 172- வது நூற்பாவின் உரையில் கூறும் பழமொழி , வழிசெல்வோரை கள்ளர்கள் வழிமறித்து கொள்ளையிடும் மரபு இருந்தமையை தெளிவு படுத்துகிறது .

அப்பழமொழி பின்வருமாறு :

"ஆறு போயினா ரெல்லாருங்
கூறை கோட் பட்டார் " .

கள்ளர்களுடன் நடந்த போர்களை இரண்டாக பிரிக்கலாம் .

1. வழிப்பறி
2. கொள்ளையிடுதல்

வழிப்பறி :

பாலை நிலத்தின் வழியில் செல்லும் வணிகர்களை மறித்து களவு செய்வது அப்பகுதியில் வாழும் மறவர்களது குலத்தொழிலாக இருந்துள்ளது என்பதை இலக்கியங்களில் காட்டபடுகிறது .

பெரும்பாலான வழிபோக்கர்கள் , மறவர்களால் பாலை நிலத்தில் வழிப்பறி செய்யப்பட்டார்கள் என்பதன் மூலம், அக்காலத்தில் இந்த பகுதியில் சரியான பாதுக்காப்பு இல்லாமல் இருந்தது என்பது புலனாகிறது .

கர்னாடக பகுதியில் காணப்படும் வீரக்கல் ஒன்று , பயணத்தின் போது வழிப்பறி செய்ய முற்ப்பட்ட கள்ளனுடன் போரிட்டு வீர மரணம் அடைந்த வணிகருக்காக, அவர்களின் உறவினர்களால் எழுப்ப பட்டது ..

கிபி 10 ஆம் நூற்றாண்டை சேர்ந்த அவ்வீரக்கள் , "கல்லனா " என்பவர் கள்ளர்களுடன் போராடி மடிந்தான் என்ற விவரத்தை தருகிறது .

வணிகர்கள் தங்களின் பாதுகாப்பிற்காக "பீர பலஞ்சு " என்ற தனிபடையை தங்களுடன் அழைத்து சென்றார்கள் என்றும் , தங்களை காப்பதனால் , தக்க பரிசுகளும் பட்டங்களும் தந்து அவர்களை சிறப்பித்தார்கள் என்றும் தெரிகிறது ..

கொள்ளையிடுதல் :

கள்ளர்கள் வழிப்பறி செய்வதோடு அல்லாமல் , கிராமங்களுக்குள் புகுந்து ஆடு மாடுகளை கவர்வது , பெண்களை கவர்வது , செல்வாங்களை கவர்வது போன்ற செயல்களையும் செதுள்ளனர் .

ஊரில் உள்ள மக்கள் அவர்களை எதிர்த்து போராடி மடிந்தனர் .

தமிழ்நாட்டில் காணப்படும் கொள்ளையிடுபவர்களை எதிர்த்து மடிந்த வீரர்க்கு வைக்கப்படும் வீரகர்களில் "கள்ளர், அருங்கள்வர் " போன்ற சொல் வருகிறது .

ஆகவே இவர்கள் தனிபிரிவாக இருந்திருக்க இடமுண்டு .
சோழர் காலத்திய வீரகர்களிலும், கள்ளர்கள் பற்றி செய்தி வருகிறது .

கர்நாடகப் பகுதியில் கள்ளர்கள் கோவில் பொருட்களை கொள்ளையிட முனையும்போது, கள்ளர்களை எதிர்த்து போராடி வீரமரணம் அடைந்த ஒரு வீரருக்கு வீரக்கல் நடப்பெற்றுள்ளது ..

ஆந்திர மாநிலத்தில் கள்ளர்கள், கிராமங்களை கொள்ளையிட்டதை வீரகர்கள் மூலம் தெரிய வருகிறது .

அனந்தபூர் மாவட்டம் ஹோன்னரளிஹள்ளி என்னும் இடத்தில் காணப்படும் 10- ஆம் நூற்றாண்டை சேர்ந்த வீரக்கல் , கள்ளர்கள் கொள்ளையிட வந்த பொது அவர்களை எதிர்த்து போரிட்டு மடிந்த "அப்பாச்சாரி " என்ற வீரனின் நினைவாக எழுப்ப பட்டுள்ளது .

அரசர் சிற்றரசர் ஆகியோரின் போர்களால் நிலவும் அழிவுகளை போலவே, கள்ளர்களாலும் பல அழிவுகள் அக்காலத்தில் ஏற்ப்பட்டுள்ளது என்பதை இக்கற்கள் விளக்குகின்றன .

பாலைத்திணைக்கு உரிய கருப்பொருள்கள்.
தெய்வம் : கொற்றவை (காளி)
மக்கள் : விடலை, காளை, எயிற்றி, எயினர்,
எயிற்றியர், மறவர், மறத்தியர்.
பறவை : கழுகு, பருந்து
விலங்கு : செந்நாய், இளைத்த யானை, புலி
ஊர் : குறும்பு
நீர் : வற்றிய கிணறு
பூ : பாதிரி, மரா, குரா
மரம் : இருப்பை, ஓமை, பாலை
உணவு : வழிப்பறி செய்த பொருள்கள், வளமான
பகுதிகளில் சென்று கொள்ளை அடித்த
பொருள்கள்
பறை : போர்ப்பறை, ஊரெறி பறை
பண் : பாலை (பஞ்சுரம்)
யாழ் : பாலையாழ்
தொழில் : வழிப்பறி செய்தல்.

4) அகத்திணையியல்-நூற்பா-16
பாலைக் கருப்பொருள்கள்

389 கன்னி விடலை காளை மீளி
இன்னகை எயிற்றி எயினர் எயிற்றியர்
மறவர் மறத்தியர் புறவுபருந்து எருவை
கழுகு செந்நாய் கல்கெழு குறும்பு
குழிவறுங் கூவல் குராஅ மராஅ
உழிஞை பாலை ஓமை இருப்பை
வழங்குகதிக் கொண்டன செழும்பதிக் கவர்ந்தன
பகைத்துடி பாலையாழ் பஞ்சுரம் வெஞ்சமம்
பகல்சூறை யாடல் பாலைக்கருப் பொருளே.

இது முறையானே பாலைத்திணைக்கு உரிய கருப்பொருள் இவை
என்கின்றது.

போர் மறவர்கள் 

போர் மறவர்கள் மூவேந்தர் படைகளிலும் இடம்பெற்றிருந்தனர் என்பதை சங்க நூல்களால் அறியலாம். பழங்குடியினரான மறவர் இன்றி மூவேந்தர் படையே இல்லை என்றே கூறலாம்.சங்கப் பாடல்களில் காலாட்படை என்ற சொல்லுக்கே இடமில்லை.
தேர்ப்படை,யானைப்படை,குதிரைப்படை இவைகளுடன் மறப்படையும் நால்வகைப் படை எனச் சங்கநூல்கள் கூறுகின்றன.

மன்னர்கள் படை திரட்டிய போது காலாட்படையில் மட்டும் பல்வேறு சாதியினரையும் சேர்த்தனர் ஆனால் யானை ,தேர்,குதிரை இவை மூன்றையும் முறையான பயிற்சிபெற்று நிரந்தரமாக படையிலுள்ள சத்திரியர்களே வழி நடத்த முடியும் என்பதினால் அதில் வேறு சமூகத்தாரை மூவேந்தர்கள் சேர்க்கவில்லை. இம்மூன்றையும் வழிநடத்தும் சத்திரியர்கள் “வலங்கை படையினர்” என அழைக்கப்பட்டனர்.

ஆனால் காலாட்படையான மறப்படையில் முதலில் பல்வேறு சாதியினரும் இருந்தனர். பின்னாட்டகளில் தொடர்ந்து வந்த பல போர்களில் ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தினரே மூடத்தனமாக சண்டையிட்டு மக்களை கொன்று குவித்து வெற்றி தேடித்தந்து மறவர் என நிரந்தரமாக அழைக்கப்பட்டனர். இவர்களை கூலிப்படை என்றும் இடங்கை படை என்றும் கூறுவர்.
இவர்களுக்கு பகுத்தறிவு குறைவாக இருந்ததால் எதை பற்றியும் சிந்திக்க மாட்டார்கள். போரிடுதல் ,கொன்று குவித்தலை தவிர வேறு எதுவும் தெரியாது.. உயிரைப் பற்றி கூட கவலைப்பட மாட்டார்கள். தங்களை நம்பி மனைவி குழந்தை குடும்பத்தினை இருக்கின்றனரே என்று கவலைப்பட மாட்டார்கள்.


போர் மறவர்கள் போரிடுதல், அரண்மனையை பாதுகாத்தல், அகம்படி செய்தல் என மன்னர்களுக்கு சேவகம் புரிந்தனர்.

சேர சோழ பாண்டியர மூவேந்தர்களின் ஆட்சி முடிவுற்ற பின் நாயக்கர்கள் ஆட்சியில் நாடு பல பாளையங்களாக பிரிக்கப்பட்ட போது. பாலைநில மறவர்களான கள்ளர்களின் திருட்டு அதிகமாகியதாலும், அந்த திருடர்களான பாலைநில மறவர்களிடமிருந்து மக்களையும் உடைமைகளையும் பாதுகாக்கவே ஊர்க்காவல் என்ற ஒரு முறை ஏற்ப்படுத்தப்பட்டது அதில் போர் மறவர்கள் பணியமர்த்தப்பட்டனர். அதாவது திருட்டினைத்தடுக்க திருடர்களின் சமுதாயத்தின் ஒரு பகுதியே ஊர்க்காவல் முறையில் அமர்த்தப்பட்டனர் .

பின் நாட்களில் இந்த ஊர்க்காவல் முறையினை வழி
நடத்தி சென்ற நாயக்கர்களுக்கு நெருக்கமாக இருந்த மறவர்கள் தங்களை பாளையத்தின் தலைவனாக நியமிக்கும் படி நாயக்கர்களிடம் கெஞ்சிக் கூத்தாடினார். அரண்மனையில் அவர்கள் மனம் விரும்பியவாறு அவர்களுக்கு சேவகம் செய்தனர். ஒரு கட்டத்தில் தங்கள் ...........ளை அனுப்பி சேவகம் செய்தார்கள் என்றால் பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்.
இதையே விருமாண்டி என்ற திரைப்படத்தில் குத்திக்காண்பிக்கும் விதமாக சில வசனங்கள் வரும்
நல்லமன்நாயக்கருக்கும் ,கொத்தாளத்தேவன், விருமாண்டி ஆகியோருக்கும் பஞ்சாயத்து ஓன்று நடக்கும் அதில் வரும் வசனங்கள் சில..

1. கமல் சொல்லுவார் “உங்க கொண்டராச நிலம் எழுதி குடுக்கச் சொல்லுங்க,,, ,அவர் குடுப்பாரு எதவேன்னா..”
அதற்க்கு கொண்டை ராசு என்பவர் சொல்லுவார்.

“என்னையா எத வேணும்னாலும் குடுபாருன்னு சொல்ற? அந்தா உனக்கு பின்னாடி ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி இருக்காரே கொத்தாளத்தேவரு அவர் குடுப்பாரு எதவேன்னா”

அடுத்த வசனம்

2. கமல் “நான் எங்க ஊருக்கு நிலம் எழுதி வைக்கிறேன் உங்க நல்லமன்நாயக்கரால நிலம் எழுதிகொடுக்க முடியுமா?”

அதற்கு பஞ்சாயத்து பெரியவர்
“எப்பா என்ன? என்ன? ,என்ன எழுதிகுடுக்க சொல்ற? ,ஒரு காலத்துல ஜமீனா இருந்தப்போ இந்த ஊரே அவருக்குதான் சொந்தம். அவரு எழுதி குடுக்காததா? அவர போய் எழுதி கொடுக்க சொல்ற”
நாயக்கர்கள் ஆட்சிக்கு வந்தபோது நாட்டினை பாளையங்களாக பிரித்து அதில் மறவர்களையும் ஜமீன்தாரராக அமரவைத்ததை குத்திகாண்பிக்கும் வசனம் இது.

அடுத்த வசனம் மிக முக்கியமானது.

3. கொண்ட ராசு
“நாயக்கரையா சொல்லட்டும் என் சொத்த யாருக்கு வேணும்னாலும் எழுதி வைக்குறேன், ஆனா கொத்தாளத்தேவன் மாதிரி சொத்துக்காக உறவ விட்டுகுடுக்க மாட்டேன் . உன் நிலம் வேணும் உன் கிணறுவேனும் அதுக்காக அவரு அண்ணன் பொன்னையே உனக்கு விட்டுகுடுத்திட்டாரு அதுக்குமேல வேணும்னா ,பொண்டாட்டியையே விட்டுக்குடுத்திருவாரு”

இந்த வசனம் மறவர்கள் எவ்வாறு நாயக்கர்களிடமிருந்து பாளையங்கள் வாங்கி ஜமீன்தாராகி ஆண்டபரம்பரை ஆனார்கள் என்பதை தெளிவாக காண்பிக்கிறது.

சேதுபதி மன்னர்கள்.

முக்குலத்துக்கு பெருமை சேர்த்தவர்கள் சேதுபதி மன்னர்கள்.


இராமபிரான் ராமேஸ்வரத்தில் சேதுவை (ராமர் பாலம்) நிறுவிய காலத்தில் இவர்களை அந்த சேதுவைக் காக்கும் அதிபர்களாக நியமித்ததான் காரணமாகத்தான் இவர்கள் சேதுபதி என்று அழைக்கப்பட்டார்கள். என ஒரு கதை உள்ளது. உண்மையில் கேட்பதற்கு நன்றாகவே இருப்பினும் அது வாய்ச்சொல் கதையே

இராமபிரான் நியமித்தவர்கள் சேதுபதிகள் இல்லை. அவர்கள் சேது காவலர்கள். இன்றும் இலங்கையின் வடக்கில் அந்த சாதியினர் “சேதுகாவலா” என்ற பெயரில் அழைக்கப்படுகின்றனர். சங்க நூல்களில் சேதுபதிகள் பற்றி எந்த குறிப்பு கிடைக்கவில்லை.

ஆகவே உண்மைக் கதையை தெரிந்து கொள்வது நம் கடமை.

உண்மையில் சொல்லப்போனால் சேதுபதிகளின் ஆட்சி தொடக்கம் 16ஆம் நூற்றாண்டு வரையில் இல்லை. இராமேசுவரம் கோவிலுக்கு 1417 ஆம் ஆண்டில் வருகை தந்த நரசநாயக்கன், 1529ல் வருகை வந்த சலுக்குராய திருமலை நாயக்கன் ஆகியோர் வருகைக் குறிப்புகளிலோ கல்வெட்டுகளிலோ சேதுபதிகள் பற்றி எதுவும் கூறப்படவில்லை. 1540ஆம் ஆண்டில் வெட்டப்பெற்ற கீழைக்கரை சொக்கநாத சுவாமி கோவில் கல்வெட்டு பரமக்குடி பாளையக்காரன் தும்பிச்சி நாயக்கனையே குறிப்பிடுகின்றது. 13ஆம் நூற்றாண்டில் பவித்ரமாணிக்கத்தில் ஆட்சி செய்த சுல்தான் செய்யது இபுராகிம்மின் வாழ்க்கைக் குறிப்புகளிலோ , 1292ல் தமிழகத்திற்கு வருகை தந்த மார்கோ போலோவின் குறிப்புகளிலோ, 1343ல் வருகை தந்த இப்னுபதுதாவின் பயணக் குறிப்புகளிலோ மறவர் ஆட்சி பற்றிக் கூறப்படவில்லை. இவ்வாறு 16ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதிப்பகுதிவரை சேதுபதிள் பற்றி எந்த ஒரு கல்வெட்டுகளோ செப்பேடுகளோ அல்லது புராண நூல்களோ குறிப்பிடவில்லை. சூரன் கோட்டையில் இருந்த கோட்டையை 1678-80ல் கிழவன் சேதுபதி என்பவர் கல்கொட்டையாக மாற்றி அதன் பெயரை இராமநாதபுரம் ஆக்கினார்.

ஆகவே சேதுபதிகள் மன்னர்கள் 16ஆம் நூற்றாண்டின் கடைப்பகுதியிலோ இல்லை 17ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்திலோ தோன்றினார்கள் என்று மிக உறுதியாக சொல்லலாம்.

முன்னாளில் இராமேசுவரத்திற்கு யாத்திரை சென்றுவந்த பக்தர்கள், அப்பகுதியில் வாழ்ந்த கள்ளர்களால் கொள்ளை அடிக்கப்பட்டனர். அதனைத் தடுத்து நிறுத்தும் பொறுப்பை,மதுரை நாயக்க மன்னர்கள், மறவர் தலைவர்களிடமே ஒப்படைத்தனர். அதில் சடையக்க தேவன் என்பவர் ,மதுரை நாயக்கருக்கு எதிராக கலகம் செய்த வன்னிய மறவரையும் பாளையக்காரர்களையும் அடக்கினார். அதனால் முத்துகிருஷ்ணப்பநாயக்கர் 1606ஆம் ஆண்டு இவருக்கு “சேதுபதி” என்ற படத்தைக் கொடுத்து ,மறவர் பூமிக்கு தலைவனாக்கினார். இதிலிருந்தே சேதுபதிகள் ஆட்சி தொடங்குகிறது என்பதே உண்மை. வாய்ச்சொல் கதைகள் பலவிருந்தாலும். நாம் ஆதாரங்களோடு உண்மையை தோண்டியெடுத்து பார்த்தால் சேதுபதிகளின் ஆட்சி 1606லிருந்து தொடங்குகிறது என்ற உண்மையை உணரலாம்.

இவ்வாறு 1606 ஆம் ஆண்டு “முதல் சேதுபதி” யான சடையக்கதேவன் உதயன் சேதுபதி முதல், முத்துராமலிங்க சேதுபதி,நாகநாத சேதுபதி(1931)வரை 25 சேதுபதிகள் ஆட்சிசெய்தனர்.

சேதுபதிகள் தங்கள் நாட்டை நாயக்க மன்னர்களைப் போல பல சீமைகளாக பிரித்து அவற்றிற்கு அவர்கள் இனத்தவர்களையே தலைவர்களாக நியமித்தனர். சிவகங்கை, காளையார் கோயில், திருமயம், புதுக்கோட்டை, பட்டுக்கோட்டை கழுதைச் சீமை, திருவாடனை, இராமநாதபுரம்,சூரங்குடி போன்ற 13 சீமைகள் இருந்தன.

முத்து விஜயரகுநாத சேதுபதி(1707-28) தனது நாட்டை 8 மாகாணங்களாகவும் 72 பாளையங்களாகவும் பிரித்தார். 1803 ஆம் ஆண்டு ஆங்கிலேயர் இராமநாதபுரத்தை கைப்பற்றி,அதை ஒரு ஜமீனாக மாற்றினர்.

ஆனால் இன்றைய முக்குலத்தோர் சமுதாய இளைஞர்கள் மனதில் எதோ அவர்கள் பெரிய மன்னர் பரம்பரை என்று கோட்டை கட்டி வைத்துவிட்டார்கள் சில துரோகிகள். அதனை மனதில் கொண்டு இந்த சமுதாய இளைஞர்கள் மற்ற சமுதாயத்தினரை எதோ தாழ்ந்த சாதியினரை பார்ப்போதுபோல் மட்டுமல்லாமல் அவர்களது சாதி வெறியையும் மற்றவர்கள் மீது காண்பிக்கின்றனர்.

முக்குலத்தோர் சமுதாய இளைஞர்களே  உங்கள் உண்மையான குலப்பெருமை இதுதான். இதை மனதில் கொள்ளுங்கள் உங்கள் சமுதாயம் மாற்று சமுதாயத்தோடு நட்புறவு கொள்ளும்.